Concerten
Bell Moods in de Grote Kerk
Op zaterdag 1 oktober werkt Toonkunstkoor Dordrecht mee aan de Dordtse Torenmuziekdag, in en bij de Grote Kerk van Dordrecht.
Het programma start om 13.00 uur, ons optreden is vanaf 14.00 uur.
Op deze Torenmuziekdag wordt teruggeblikt op de feestelijke viering vorig jaar van ‘800 jaar Dordrecht’. Dordrecht was toen getuige van het gieten van twee klokken voor de Vieringtoren van de Grote Kerk. Deze klokken worden nu in gebruik genomen. Dat gaat gepaard met feestelijke voorstellingen voor het gehele gezin.
Toonkunstkoor Dordrecht werkt mee aan Bell Moods, een compositie voor beiaard, koor, piano en koper. De andere bijdragen zijn van Lydia Zwart (beiaard), Boudewijn Zwart (piano) en de Torenblazers (koper).
Bell Moods is een gedicht van de Vlaams-Amerikaanse beiaardier Kamiel Lefévere (1888-1972). Boudewijn Zwart heeft het op muziek gezet (geïnspireerd door o.a. lied 919 uit het Nieuwe Liedboek). In vijf coupletten komen de verschillende functies en sferen van kerkklokken voorbij: 1. de tijd slaan, 2. oproepen tot de dienst, 3. stadsfeesten extra luister bijzetten, 4. rouwondersteuning bij begrafenissen en dodenherdenkingen, 5. de avondsfeer markeren.
Verder geeft Toonkunstkoor een voorproefje van haar concert Noorderlicht van zaterdag 10 december a.s.: Pater Noster (Peteris Vasks), Jül, Jül, stralende Jül (Gustav Nordqvist) en Vem kan Segla (Zweeds volkslied, arr. J. Rathbone)
Noorderlicht – Ola Gjeilo e.a.
De geboren Noor Ola Gjeilo (1978), die sinds 2001 in de VS woont, heeft de Sunrise Mass bedoeld als een metafoor voor menselijke ontwikkeling van kind naar volwassene. Het werk is ook op te vatten als een spirituele reis die een positieve ontwikkeling laat zien: conflicten en dissonanties brengen je verder, niet door ze te vermijden, maar door er doorheen te gaan. De mis bestaat uit vier delen: 1.The Spheres (Kyrië), 2. Sunrise (Gloria), 3. The City (Credo) en 4. Identity & The Ground (Sanctus & Angus Dei). Door de niet-Latijnse titels creëert Gjeilo een structuur los van de tekst: een metafysische reis van hemel naar aarde.
Peteris Vasks (1946) uit Letland componeerde zijn Pater Noster ter nagedachtenis van zowel zijn eigen vader als ‘De’ vader. Hedendaags getoonzet met klassieke harmonieën, gedragen en licht tegelijk.
Met Jül,jül, stralende jül schreef Gustav Nordqvist (1886-1949) een van de bekendste en fraaiste Zweedse kerstliederen van de vorige eeuw. We bezingen een wit besneeuwde Kerst, licht en vrede brengend.
Dona Nobis Pacem is een van de weinige koorwerken van de befaamde Noor Edvard Grieg (1843-1907). De roep om vrede rolt met kracht in een vierstemmige fuga over ons heen, eindigend in verstilling.
Jonathan Rathbone (1957) bewerkte het Zweedse volksliedje Vem kan Segla tot een bijna jazzy treurzang over het verdriet van verloren vriendschap:”Ik kan zeilen zonder wind, roeien zonder riemen, maar ik kan niet scheiden van mijn vriend zonder tranen te vergieten.”